Kwartet van Jantje 2
Drie jaar lang columns schrijven over actuele zaken leverde een dik boek op. Ruim 360 bladzijden! Ik heb de verhalen samengevat en bent u geïnteresseerd in het boekje, stuur dan een berichtje naar 0636001035 of kijk in onze webshop op
www.degullepen.com
Weet u nog dat ik in de column van 6 mei 2022 schreef over een verschrikkelijke film waar ik naar toe was geweest?
Hier die column van toen:
Film
U leest het goed, ik kwam in een film terecht. Niet echt maar het voelde wel als heel echt. Ik zat op een stoel in een filmzaal die zich de spiegel noemde en er werd ons een spiegel voorgehouden, een spiegel die ons een stuk geschiedenis toonde zonder gelijken en waarvan ik hoop dat niemand het ooit probeert na te bootsen.
Maar hoe ging de voorbereiding van deze film, die simpelweg over een conferentie ging die ergens in de buurt van Berlijn plaatsvond aan een buiten de stad gelegen meer. Het meer heette de Wannsee maar had net zo goed en misschien toepasselijker de naam Wahnsinn kunnen hebben.
De tijd waar we over spreken, hoort tot de geschiedenis maar mag nooit vergeten worden, zoals elk verhaal uit deze periode. Een periode waarin een volk in een land het voor het zeggen had en wat nog maar eens een keer aantoont waartoe het in staat was. En wat ze allemaal uitgedacht hadden om een heel volk uit te roeien, gewoon van de wereldkaart te laten verdwijnen. Behalve de hoge heren die aan de conferentie deelnamen, kon niemand voorzien tot welke gruweldaad dit zou gaan leiden. Was het wel op een werkelijk plan gebaseerd wat zij daar gingen bedenken of was het een fantasieverhaal? Maar dan wel een fantasieverhaal waar ze zelf in geloofden en waarin ze tot het uiterste wilden gaan om dit alles te realiseren.
Om met u terug te gaan in de tijd, we hebben het over een conferentie die plaats vond op 20 januari 1942, om precies te zijn vond de aftrap ’s middags om 12 uur plaats. U zult nu verwachten dat het een urenlange discussie zou worden waarvan de oplossing enkele dagen later bekend gemaakt zou worden, nee hoor, in minder dan twee uren was alles beklonken en was de conferentie afgelopen. Zo snel kwam men tot het besluit om tot de uitvoering te komen om het “Jodenvraagstuk” op te lossen.
Er waren ook enkele deelnemers aan de conferentie die zich in eerste instantie verzetten en een andere oplossing voorstelden. Eén van de aanwezige juristen pleitte voor een massale opsluiting van de Joden. Een ander pleitte voor een massale sterilisatie. Maar dat was niet de bedoeling en daarvoor waren de genodigden niet bij elkaar geroepen voor deze conferentie.
Nog verder terug in de geschiedenisboeken: had Adolf Hitler niet al in 1938 aan Herman Göring de opdracht gegeven om te komen tot een totale oplossing van het Jodenprobleem? En gaf Göring in 1941 aan Reinhard Heydrich de taak om het vraagstuk “door middel van emigratie en evacuatie” zo snel mogelijk op te lossen? Ter versterking van zijn opdracht voegde hij er aan toe om alle “noodzakelijke voorbereidingen” te treffen voor een algehele oplossing (oftewel op zijn Duits uitgedrukt: ”die Gesamtlösung”).
Heydrich lukte het uiteindelijk om alle deelnemers aan de conferentie over de streep te trekken en zijn opdracht zoals van hem verwacht werd, uiteindelijk te regelen: men stemde eenstemmig in met de vergassing van en de moord op de Joodse bevolking in de door Duitsland gecontroleerde en nog te controleren gebieden.
Na het nemen van dit besluit sloot ik mijn ogen en wilde niet meer meekrijgen hoe de hoge Herrschaften elkaar feliciteerden met het behaalde resultaat en hoe ze de afspraken gingen maken om tot de uitvoering van het besluit te komen. Ik wilde het niet zien en niet horen hoe het allemaal uitgevoerd werd, ik kan het in een later stadium wel ergens anders nalezen of verder volgen in één of andere documentaire verslaglegging.
Laat het ons blijven herinneren aan iets dat nooit meer mag gebeuren!
Jantje